♥ 2 ♥

Reszta biologii przebiegła w ciszy. Pan Betner prowadził jak zawsze nudną lekcje, a Ben nie odezwał się już  do mnie ani razu przez resztę lekcji. Pięć minut później zadźwięczał dzwonek na przerwę.

-Valerie śpieszysz się bardzo ?-Zapytał gdy chowałam książki do torby.

-Eee. Nie a o co chodzi?- zapytałam prostując się.

-Pokażesz mi gdze jest sala gimnastyczna?

-Masz teraz Wf?-zapytałam. W odpowiedzi pokiwał tylko głową i wyszliśmy z sali.

-Czyli mamy razem więcej niż jedną lekcje.-Uśmiechnełam się. Szliśmy razem przez korytarz szkolny, czułam na sobie wzroki zazdrosnych dziewczyn ze szkoły.

-Nie przejmuj się nimi Erie.- Uśmiechną się czarująco, odwzajemniłam uśmiech,ale czułam że w moim wydaniu to wyglądało gorzej. Weszliśmy na blok sportowy, i udaliśmy się w kierunku szatni sportowych, zanim wszedł do swojej szatni puścił do mnie oczko i znikną za drzwiami. Uradowana weszłam do swojej i sięgnełam po torbę. Wyciągnełam z niej strój sportowy który składał się z żółtych spodenek i luźnej czrnej koszulki. Czym prędzej przebrałam się i poszłam na sale sportową. Nauczyciela jeszcze nie było więc stanełam oparta o ściane. Chłopcy jak małe dzieci biegali po parkiecie zabierając sobie piłke. Wtedy na sale wszedł Benjamin, jego uroda rozświetliła sale gimnastyczną.

-Ślicznie wyglądasz.-Szepną nagle ktoś mi do ucha. Obejrzałam się, stał za mną Adam, chłopak który od dawna się we mnie bujał. Nagle poczułam dotyk na mojej lewej ręce, Adamowi zrzedła mina i odsuną się ode mnie. Zdezorientowana popatrzyłam na osobe trzymającą mnie za ręke. To był Ben, popatrzyłam na niego pytająco ale on tylko się uśmiechną do mnie  i poprowadził na zbiórkę. Na Wf-ie graliśmy w siatkę, byłam w drużynie z Benem, Nicol, Daniele i Justinem. Przeciwko Adamowi, Laurze, Noah, Jayden i Klarze. Gra była wyrównana bo Lauren starała się tylko dobrze wyglądać dla Bena. Nie powiem zazdrość zrzerała mnie od środka.

-Nie przejmuj się.-Powiedział Ben obejmując mnie w pasie. Poczułam jak oblewa mnie fala gorąca.

-Widzisz teraz jestem przez ciebie czerwona.-Udałam naburmuszoną. Po zakończeniu meczu przebrałam się i poszłam na reszte lekcji. Po zakończonych zajęciach poszłam na parking gdzie stał mój samochód. Oparty o jego maske stał Benjamin.

-A ty co tu robisz?-Zapytałam nie udając ździwienia.

-Czekam na ciebie.I mam do ciebie pytanie.

-No to pytaj.

-Ymm. Jutro jest ta dyskoteka i chciałbym wiedzieć czy mam po ciebie przyjechać, bo pomyślałem czy pójdziemy razem.

-No jasne przyjedź po mnie około 19.

-Oki. To miłego dnia.-Uśmiechną się i poszedł czym prędzej do swojego samochodu.

Wsiadłam do samochodu, mój samochód zawarczał jak puma. Wyjechałam z parkingu i pojechałam do domu.

-Cześć mamo !- Krzyknełam stojąc w  drzwiach.Nikt nie odpowiadał więc weszłam dalej, rzuciłam torbę na środek przedpokoju.

-Mamo jesteś ?!-Spróbowałam ponownie. Weszłam do kuchni ale jej tam nie było, na blacie leżała biała kartka zdobiona charakterystycznym dla mnie pismem mojej mamy.

"Valerie

Przykro mi że Cie nie uprzedziłam o moim wyjeździe, ale nie miałam zbyt dużo czasu na wyjaśnienia.

Dzwoniła babcia musiałam do niej pojechać, podobno twój tato chce się z Tobą skontaktować.

Ale narazie to nic pewnego więc prosze Cię nie przejmuj się tym za bardzo.

Jeśli uda mi się z nim skontaktować zadzwonie.

Kocham Cię

Emily"

"Mój tato?" pomyślałam nigdy go nie widziałam ani się ze mną nie próbował skontaktować. Gdy tylko dowiedział się że moja mama jest ze mną w ciąży porzucił ją. Ale teraz po 16 latach chce się ze mną skontaktować ? Wydało mi się to nieco dziwne. Podgrzałam sobie obiad, próbując nie zaprzątać sobie tym głowy. Po zjedzeniu obiadu chwyciłam torbę i poszłam do siebie do pokoju. Odrabiając zadanie nie mogłam się skupić, zrobiłam je szybko więc chwyciłam mp4 i założyłam dresy i wyszłam z domu. Zamkneła dom i wsiadłam  do auta. Wyjechałam poza miasto i zaparkowałam przy lesie który doskonale znałam, bywałam tam w dzieciństwie z mamą, to tam zawsze mówiłam jej o moich problemach, dom zawsze był jakiś taki dla mnie nie przyjemny przytłaczający... Włożyłam słuchawki do uszu i pobiegłam leśną dróżką. Biegnąc coraz głębiej w las myślałam tylko o Benie. Poczułam jak telefon wibruje mi w kieszeni, wyciągnełam słuchawki z uszu "Numer nie znany " wyświetlilło się na ekranie, odebrałam telefon.

-Valerie Green przy telefonie , z kim mam przyjemność ?  

-Valerie? To ja Emily. Gdzie ty jesteś ?-zapytała mama.

-Biegam w lesie, a o co chodzi? Skontaktowałaś się z tatą ?

-Właśnie w tej sprawie dzwonie, Pan Roberts mówił że widział go u nas w mieście. Val ? Jesteś tam ?!

-Tak jestem... I co ja mam teraz zrobić ? -zapytałam zmieszana.

-Jak najszybciej wróć do domu ja jutro już powinnam być.

-Ale mamo z kąd możesz wiedzieć że ma wobec mnie złe zamiary. Przecież jestem jego córką, może chce poprostu się ze mną spotkać, porozmawiać czy coś .

-Valerie. Ja nie jestem pewna ale zawsze trzeba uważać, wracaj szybko do domu i nie marudź !

-Okej już wracam. Kocham cię. I wracaj szybko do mnie.

-Ja ciebie też kocham. Do jutra skarbie. A i nie zapomnij pójść do Pana Robertsa upewnić go że już jesteś.

-Pa.- zakończyłam rozmowe szybko. Ruszyłam szybkim tempem do auta, po pół godziny siedziałam już w domu na kanapie. Wziełam szybki prysznic i oglądałam tv. Nadchodził wieczór więc poszłam do swojego pokoju. Położyłam się na łóżku i usnełam.

I don't care ; **

For my Nela < 33

Dawno nie pisałam ale tylee sie wydarzyło w moim życiu ; )) oczywiście radosnego . 

dzięki za przeczytanie ; * Jamy98